Książka z gatunku powieści awanturniczych. Dla smakoszy historii, podróży w czasie oraz akcji. Podana ze szczyptą tajemnicy, grozy i humoru. Bez patetyki, frazesów i nachalnego moralizatorstwa. W dodatku nieco niepoprawna, a całość czyta się jednym tchem. Nudzić się nie będziecie…

(...) Omaha to solidny kawałek dobrej zabawy. Czyta się szybko, łatwo i przyjemnie. Akcja toczy się wartko i bez przynudzania. Rzeźnicka precyzja w opisie walk nie obrzydza, da się czytać przy śniadaniu. Omaha nie udaje, że jest wielką literaturą, która za wszelką cenę próbuje wcisnąć jakieś przesłanie, wpędzić czytelnika w dylematy moralno-egzystencjalne albo depresję. Jest pokręconą historią okraszoną niezłym humorem z domieszką absurdu stworzoną dla ogólnej uciechy gawiedzi. A więc bierzcie, czytajcie i dobrze się bawcie.

Szalenie ciekawy debiut literacki. Bardzo dobry debiut literacki! Ogromne poczucie humoru, świetne i rzeczywiste dialogi, napięcie, które trzyma i rośnie już od pierwszych stron, główni bohaterowie Jay i Bill, fabuła, no wszystko mi się podobało. A wydawałoby się, że temat przeniesienia w czasie już oklepany i nic nowego nie da się wymyślić. Niespodzianka, da się! Panie Autorze, majstersztyk.
(Recenzje z lubimyczytac.pl)

Pewnego dnia Jay Harder dostaje od swojego przyjaciela, Billa, wizytówkę tajemniczego kina Le Freak, znajdującego się w jednej z zapadłych dzielnic Cleveland. Bill upiera się, że tylko dzięki wizytówce, będą mogli kupić bilety na seans. Jednak Jay jest sceptycznie nastawiony do rewelacji przyjaciela. Do momentu, gdy decyduje się na odnalezienie kina…

Nagle Jay przekonuje się, że sytuacja robi się coraz dziwniejsza… Kino wetknięte w środek zniszczonych kamienic, w ponurej slumsowej okolicy, z wejściem strzeżonym przez rząd kamer i potężnych ochroniarzy… Zaintrygowany decyduje się na kupienie dwóch biletów na film pt. „Poranek na plaży Omaha”, za które płaci ponad 4 tys. dolarów… Lecz nie tylko cena okazuje się zaskakująca. Przed wejściem na salę kinową mężczyźni muszą podpisać oświadczenie o zrzeczeniu się roszczeń do firmy w przypadku utraty zdrowia lub życia oraz otrzymują kamizelki kuloodporne i hełmy.

W trakcie oglądania Jayowi wydaje się, że widzi, jak z ekranu wysuwa się karabin. Po chwili słyszy głuche uderzenie o podłogę.
Wiedziony ciekawością, wbrew kinowym regułom, opuszcza swoje miejsce i idzie to sprawdzić. Gdy znajduje się pod ekranem, wyciąga dłoń w jego kierunku i nagle znajduje się 6 czerwca 1944 r. na plaży Omaha… Początkowo traktuje to jak zabawę. Jego dobry humor się kończy, kiedy przekonuje się, że zarówno on, jak i Niemcy mają ostrą amunicję. Dodatkowo okazuje się, że nie jest jedyną osobą, która przedostała się do 1944 r. z kina Le Freak. Co więcej, osoba ta lub osoby czyhają na jego życie… Wyprawa w przeszłość przestaje być frajdą…